y otro vez...
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mette
22 Oktober 2009 | Nicaragua, Catarina
Tsja, waar te beginnen? Bij vorige week zaterdag maar. Toen heb ik meegeholpen, samen met honderden andere vrijwilligers, vrachtwagens afgeladen, met het schoonmaken van de kust v/d Laguna. Heel warm en veel afval maar wel met aardige mensen. ’s Middags was iedereen ong klaar en heel veel mensen en nog meer afvalzakken verzamelden zich bij de triangulo. Met mn bananen die ik van Manuel had gekregen om uit te delen vond ied me in ene ook heel aardig ;) Vervolgens ging ik voor de derde achtereenvolgende dag naar Onno en Tjitske voor een bbq. Ook wel gezellig, er waren nog meer nl stagiaires aangekomen en de bbq was bedoeld om de rest ook te leren kennen. (wel heel anders dan de dagen dak er met AMICTLAN was) Ik kwam wel stinkend aan maar kon gelukkig meteen n duik nemen… :P ’s Avonds in Granada Melissa’s verjaardag gevierd die n hoop rum voor de gelegenheid had ingeslagen met als gevolg dat ik zondag maar besloot n taxi naar Catarina te nemen ipv de bus… Maandag kwam Jeroen aan, of Frank, das zn achternaam en iets makkelijker uit te spreken. Hij woont bij Glenda (n dochter van doña Gloría y don Manuel en moeder van Carlos, Justin, Gloria y Hilary) en hoort nu ook bij de familie :). Afgelopen week veel gewerkt, gechillt bij de mirador etc. en gefietst met Louisa. Vrijdagochtend ben ik in een enthousiaste bui gaan hardlopen. Conditie is tot n 0-punt gedaald maar t was echt super mooi bij de mirador. De zon was net op, t was heel rustig en t uitzicht super… Zaterdagochtend, om 7 uur, hebben Frank, Manuel, Justin en ik de bus naar Rivas gepakt waar Manuels vrienden al in zaten. Tatsjana, n vriendin van Manuel, was jarig en dat gingen we n weekend lang in san juan del sur vieren, heel relaxed. Met cowboyhoeden in neon kleuren, plastic piñas met n rietje en veel drank naar t strand. Ze begonnen om 10 uur ’s ochtends al maar ik was n beetje Sjaak Afhaak. T was wel heel gezellig en vooral super grappig. Zij zaten alleen maar in de schaduw zich te bezatten, salsa te luisteren en overal foto’s van te nemen (maar dan ook echt honderden) en k ben af en toe ook nog even n duik gaan nemen ;). T strand is heel mooi, de golven n stuk rustiger dan bij Paneloya (bij León) en t stadje is echt zo’n relaxed surfplaatsje. Op n berg met uitzicht over the Pacific, de stranden en t binnenland staat sinds kort een enorme, afzichtelijke, kitscherige Jezus, á la Brasil maar dan toch net anders ;) Met Manuel, Carlos, Louis, Grey, Marí Sol en Tatsjana zijn we er s middags heen geklommen en genoten van t uitzicht en de prachtige zonsondergang en vooral veel gelachen… Frank en Justin bleven in san juan en hebben op bestelling n rok voor mij gekocht in precies de goede kleur blauw en precies de juiste maat :)! Carlos vertelde over zijn homo-zijn in Nicaragua. Hij was heel open wat waarschijnlijk voor n groot deel aan de rum te wijten was want zelfs in de vriendenkring wist bijna niemand van zijn seksuele geaardheid. Hij leidde een dubbel leven vertelde hij, want zijn familie zou hij het bijvoorbeeld nooit vertellen en veel Nicaragüenses accepteren het nog niet. Volgens hem kwam dat voornamelijk door de machocultuur maar ook wel door t geloof. T grootste deel is katholiek…
’s Avonds kwam mijn slaaptekort roepen dat ie t nu echt zat was maar ik kon t ook niet maken om te gaan slapen dus ben ik vrolijk meegegaan naar the crazy crab. Op zich wel gezellig maar was echt moe, beetje gedanst, gedronken en gechillt op t strand en vervolgens heerlijk geslapen op mn plank van n bed in n kamer met Tatjana, Marí Sol y Grey. Mijn slaapmasker vonden ze heel grappig maar t zorgde er wel voor dak pas om 8 uur wakker werd :) Zondag wilden Frank en ik eigenlijk gaan surfen maar de bus naar t surfstrand was net vertrokken en we hebben ons ook weer prima vermaakt op t strand met de rest. Toen we gister aan kwamen in Catarina was t (voor hier) koud en t regende en de elektriciteit was uitgevallen en t voelde bijna als n in NL :P Gisternacht heerlijk geslapen, had er echt geen problemen mee dat er geen licht was…
01-10-‘09
Morgen komt maarten aan :) aahh, na 2 maanden zie k hem eindelijk weer! estoy un poco nerviosa… ;) ben nu bezig vervoer te regelen want om 6 uur gaat hier de zon onder en vooral buitenlanders moeten niet met t openbaarvervoer in t donker in managua willen reizen…maar da komt wel goed.
Verder ben k gister naar de secundaria geweest om wat enquetes af te nemen. Was t wachten helemaal zat en wilde verder met mn onderzoek dus in n impulsieve actie op de fiets van AMICTLAN naar de school gefietst waar de directrice me graag wilde helpen en n klas vroeg om de enquete in te vullen, meteen de helft voor Catarina klaar:) hopelijk lukt de rest vandaag en dan kan k volgende week naar san juan de oriente, masaya en granada. Dit weekend gaan maarten en ik eerst relaxen in granada (in n voor mij luxe appartement:P) ma, di en wo moet ik nog werken en reis ik op en neer naar catarina. In die dagen hoop ik dus al mn enquetes te kunnen afnemen. Volgende week donderdag heb k ook vakantie en kunnen we heerlijk relaxed rondreizen voor anderhalve week :) heb er zin!
22-10-‘09
En in 1 x is er zomaar weer n hele hoop tijd verstreken, t gaat veel te snel hier…
2 oktober kwam maarten aan in Managua, met don Veto heb k hem van t vliegveld opgehaald en zijn we door gegaan naar Granada. T was én super fijn en raar en vertrouwd allemaal! om m weer te zien :) Maarten vertelde dat t in nl 11 graden was toen hij vertrok, toen hij aankwam om 19.00u plaatselijke tijd (8uur later) was t in Managua 34 graden…wel even wennen dus, arme jongen! In Granada lekker rustig aan gedaan, gezwommen in t bekende zwembadje, ’s avonds gezellig gedronken en gegeten met Manon, Joost etc, andere nl studenten die toevallig ook allemaal in granada waren. Zondag zijn we naar de volcan mombacho geweest (waar je ook de canapytour kan doen) waar rond de kraters n natuurgebied is. Echt super mooi om rond n krater door de nevelwouden te lopen en van n supermooi uitzicht te genieten. Je kon Laguna de Apoyo zien liggen, tich echt 1 van de mooiste stukjes van Nicaragua:P. Ma, di en wo moest k werken en reisde k op en neer tussen granada en catarina. Woensdag kwam maarten ook langs en hebben we gezellig bij mn familie gegeten, die hem gelukkig goed hebben gekeurd;)
Donderdag naar san juan del sur. Ik dacht dat maarten dat wel relaxed vond om bij te komen maar meteen bij de eerste stappen in zee zwom er een pijlstaartrog in n golf zodat hij voor mij op ooghoogte aan kwam spoelen, kon net n stap opzij doen maar was wel even schrikken en t zag er echt supertof uit! Nog n beetje natrillend riep k naar maarten dak n pijlstaartrog zag en toen hij vervolgens drie vinnen checkte is hij terug naar t strand gerend;) de volgende dag nog n poging gewaagt en toen heerlijk gechillt op t strand. (we moesten ook echt even bijkomen van de rum van de avond ervoor..)zaterdag kwamen we Manon, melissa, janne en vincent weer tegen (nicaragua is eigenlijk niet zo groot..) en we zijn met zn 6en naar las maderas gegaan, n ander mooi afgelegen strand waar je goed kan surfen. Heel moeilijk maar wel heel leuk, op t laatst kon k blijven staan maar dat lukte natuurlijk maar 1 x echt…verder was k helemaal bond en blauw maar k wil t nog wel beter leren. Zondag bleek dat maarten n snee in zn teen had die was gaan ontsteken en op zondag is alleen t centre de salud open maar hij kreeg n zalfje voorgeschreven die gelukkig prima hielp zodat we de volgende dag naar isla de ometepe zijn gegaan. N heel mooi eiland in lago de Nicaragua (t grootste meer van midden amerika) met 2 vulkanen. De grootste is de nog werkende Conceptión waar we dinsdag met n hele grappige gids zijn opgeklommen. Hij is ong 1600m maar omdat t gevaarlijk is om hoger te gaan zijn we op 1200 meter blijven steken. Wat n uitzicht, echt heel vet! Wel n hele klim maar omdat de vulkaan begroeid is heb je goede houvast. Daarna zijn we met de gids (Henry) naar Rivas gegaan, eerst naar de haven, toen met de boot, toen met de taxi, om geld te pinnen por que no hay un atm en ometepe…en toen weer met de taxi en de boot terug;) de volgende dag hadden we weer met Henry afgesproken die n super leuke tour langs allemaal mooie plekken op t eiland gaf. Langs punto de maría, n natuurlijke lange pier met n tof uitzicht, interessante musea (over hoe de indigina’s tot de komst van de Spanjaarden op t eiland leefden) n natuurgebied (waar k in t meer ben gaan zwemmen wat achteraf niet zo’n goed idee bleek te zijn maar dat komt later). Maarten vertelde dat hij had gelezen dat de enige zoetwaterhaai ter wereld in lago de Nicaragua voorkwam, de bullshark…:S toen ik t aan Henry vroeg zei hij dat k me geen zorgen hoefde te maken want die kwam alleen daar voor, waarbij hij n plek op de kaart aanwees hoogstens 5km verderop… maar goed, we hebben daarna lekker gegeten op t strand van san domingo en paardgereden. Ook zijn we langs ojo de agua geweest, n supermooie natuurlijke bron. Door de 2 aanwezige vulkanen komt er heel helder water omhoog waar je in kan zwemmen en wat volgens de bewoners van ometepe n helende werking heeft. Nog gezellig gedronken met Henry en de chauffeur en toen terug gegaan naar ons hostel waar k die avond ziek werd de volgende dag toch maar naar léon gegaan waar we in n super mooi, relaxed en luxe hostel hebben geslapen. T bleek van een heel lief echtpaar te zijn, n Amerikaanse man die al heel lang in Nicaragua woonde en n Nicaraguaanse vrouw. Vrijdag ben k met mn pijnlijke buikie naar de dokter gegaan die me pijnstillers en diarreeremmers voorschreef. Dezelfde sterke als die k van t centre de salud in catarina had gekregen. Ondanks mijn duidelijke en vaak herhaalde uitleg dat k geen diarree had maar me juist heel vol voelde en buikpijn had. Idiote gezondheidszorg hier… maar als k die pillen niet wilde, nam k ze toch niet? Nee, maar ik wilde wel graag medicijnen die wel werkte… maar goed, we zijn nog wel relaxed door léon gelopen, langs iglesias geweest en t huis van Rúben Dario bezocht. Heel tof:). De volgende dag naar n andere dokter die duurder was, wat altijd beter is hier. Hij schreef me gelukkig andere medicijnen voor en me vertelde dat k de andere pijnstillers van dokter nr 1 niet meer mocht slikken…Verder moest k testen laten doen wat niet meer in léon kon omdat we de volgende dag weer weg moesten, Maarten moest zondagavond bij t vliegveld zijn omdat zn vlucht maandagochtend ging. De pijnstillers van dokter nr 2 hielpen wel en zo hebben we nog wel van léon kunnen genieten en alles gewoon lekker rustig aan gedaan. Verder was heel de Nederlandse enclave puur toevallig ook weer in leon verzameld en hebben we zondagavond met zn 11en n minibusje kunnen delen die ons eerst naar t hotel tegenover t vliegveld bracht, vervolgens Manon, Leon, Joost en Bart in masaya afzette, daarna langs catarina (waar k echt voor de deur werd afgezet) en vervolgens met Melissa en Daan doorging naar granada.
Maandag weer mn 1ste werkdag en ’s avonds met Diego, María, Duna en Frank lekker wezen eten in Granada. Die avond was k mn pijnstiller vergeten en zo werd k er dinsdag aan herinnert dat k echt naar managua moest voor de testen. Daar dachten ze dat k toch wel n parasiet had, weer n ander soort maar omdat k dinsdag niet in n minipotje kon poepen moest k woensdag naar n lab in masaya waar ze er inderdaad achter kwamen dat t n parasiet was, waarsch opgelopen in lago de nicaragau…Met telefonische hulp van de aardige (en goede) dokter in managua de juiste medicijnen gekocht en nu, inmiddels in week verder gaat t beter:) over 2 dagen ben k klaar met de kuur en hopelijk weer helemaal genezen. Vond t wel superjammer voor maarten dat k de laatste dagen dat hij hier was tamelijk krakkemikkig was maar ondanks dat hadden we t super relaxed en fijn:) Mis hem nu natuurlijk wel weer meer maar ben ook wel weer blij dak weer ‘thuis’ ben. Moet even kijken hoe t dit weekend gaat maar waarsch ga k zaterdag met don manuel naar de finca waar k kan zien hoe ze koffie planten etc. Justin en Luisa (mn buurmeisje) hadden t idee om n weekend naar de laguna te gaan om lekker te zwemmen, te eten, rum te drinken en onder de sterrenhemel te slapen met frank (jeroen) en mij:) wat we waarsch ook dit weekend gaan doen:). Of n andere x, we zien wel.
Maandag geef k n presentatie aan AMICTLAN om uit te leggen wat mn studie nou precies inhoudt en wat mn taken hier zijn. Dus daar ben k nu mee bezig.
Wil heel graag weten hoe t met jullie allemaal gaat en hoe t in nl is:) n haile dikke soen en tot snel!
La metje
-
23 Oktober 2009 - 10:11
Liessss:
he lieve mette...
wat een verhalen weer... en wat fijn dat Maarten langs is geweest, die natuurlijk nu al weer moet wennen aan de kou hierin Nld. De kachel is weer aan en de bladeren vallen vd bomen.
Als ik je verhalen zo lees, heb ik ook heel veel zin om weg te gaan en mss toch ook maar een kijkje te nemen in Nicaragua.
Geniet er nog ff van, want je bent zo weer huis, wat ik natuurlijk niet zo erg zal vinden, want dan kunnen we weer een wijntje drinken;)
dikke kus -
24 Oktober 2009 - 17:47
Mark:
Hey Mette. Wat een verhalen; ik kan het nu niet zo goed lezen (heb een griepje). Het is nu trouwens wel kouder dan 11gr. Het heeft 's nachts al gevroren. Maarten heeft wat betreft het voetbal niets gemist; 1-1 en 0-0. Alhoewel de wedstrijden van Groningen lijken wel een aflevering van MASH de laatste tijd. Succes daar!!! -
30 Oktober 2009 - 20:57
Jaap:
Hoi Mette
Heb je verslag weer verslonden en moet zeggen dat ik een tikkeltje jaloers ben op je. Je zult wel weer helemaal moeten wennen als je in het koude Nederland weer moet aklimatiseren. Ook het rumgebruik zal je misschien wat moeten ontwennen maar als dat niet lukt heb ik nog wel een flesje staan want ik ben daar ook niet vies van. Rijschooltje draait nog goed en er slagen zelfs nog mensen ook ondanks een heel kritiesch CBR. Nou meid veel plezier nog in de tijd die nog rest en je zal denk ik nog wel een keer een nieuwsbriefje schrijven.
Moiiiiiiiiiiiiiiii
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley