Nicaragua de nuevo!!
Door: mette
Blijf op de hoogte en volg Mette
19 Juni 2011 | Ecuador, Quito
Joepie! Ik ben weer in Nicaragua en om eerlijk te zijn is het super raar om terug te zijn, omdat t super normaal voelt... Dat klinkt miss nog raarder dan dat ik me voel maar het is alsof ik nooit ben weggeweest. Conclusie is dat ik het heerlijk vind hier weer te zijn maar t afscheid n Ecuador was erg verdrietig... Ook daar heb ik namelijk een fijne tijd gehad en n vriendje opgeduikeld, die ik nu mis!
Tsja, t is best lang geleden dat ik heb geschreven en in die tijd is er veel gebeurd. In Quito had ik het koud maar verder was t zeer relaxed. Mijn stage heb ik goed afgerond en t was interessant, met lieve collega's maar om eerlijk te zijn soms ook verschrikkelijk saai... Na een uitgebreid onderzoek heb ik een communicatie advies ontwikkeld voor een nieuwe afdeling binnen het reisbureau die alleen duurzame reizen gaat aanbieden. Nadat dit was goedgekeurd heb ik de reizen samengesteld, een logo ontworpen, een beleidsplan geschreven etc. De evaluaties waren goed maar ik had me in het begin wat assurtiever op kunnen stellen. En daar hebben ze n punt want vooral tijdens het gedeelte van het onderzoek vond ik de dagen zittend achter mn computer lang! Maar er zijn ook veel positieve kanten bij de stage hoor! Zo mocht ik met Isabel (een collega) voor n goede prijs 5 dagen naar de Galápagos, echt super!!! Onbeschrijfelijk eigenlijk dus laat ik t lekker hierbij:P
En ik mis de lunchpauzes met mn lieve, grappige collega's!
Verder heb ik tijdens één van de feestnachten in de Mariscal Jorge leren kennen, een jongen uit Guayaquil die voor zn werk net een maand daarvoor naar Quito was verhuisd. Ongeveer n maand nadat we elkaar hadden leren kennen werd ik gebeld dat hij n auto ongeluk had gehad (t verkeer in Quito is n tamelijke chaos) en op de emergencia lag. Gelukkig is hij er redelijk goed vanaf gekomen, alleen n gebroken schouder. (Minpunt is dat de dokter dit in eerste instantie over het hoofd zag en de botten nu scheef weer aan elkaar zijn gegroeid. Dokter nr 2 die dit constateerde beloofde dat hij in 2/3 weken geopereerd kan worden, dus nu heeft hij n wat vreemdgevormde schouder...)
De dag erna overleed zn moeder aan n derde en laatste hersenattack. Samen zijn we naar Guayaquil afgereisd waar ik zn hele familie (die samen was gekomen uit de VS, Spanje, Colombia en Ecuador) heb leren kennen. Eigenlijk was dat n heel leuk weekend maar wel n beetje n emotionele achtbaan...
De laatste week in Ecuador hebben we samen een auto gehuurd en zijn we la Ruta del Sol afgereisd, langs de kust. Echt super relaxed! Alleen ook hier, in Manta, reed n auto tegen de onze aan... En ja om eerlijk te zijn omdat Jorge even vergat naar rechts te kijken. Gelukkig racete die auto gewoon door en vonden wij, net voordat de hele voorkant eraf viel n garage. Nu zie je er niets meer van en de vriendin die eigenaar van het autoverhuurbedrijf is zal niets vermoeden...
Na alles wat we samen hebben meegemaakt was t afscheid super moeilijk in Quito. En de reis hier naar toe was verschrikkeijk. T vliegtuig bleek namelijk op t laatste moment kapot te zijn en niet te kunnen opstijgen. Niemand had enige info en voor elke passagier werd afzonderlijk n oplossing gezocht. Natuurlijk miste ik zo mn vlucht van Panana naar Managua en na n nacht zonder slaap was ik echt gruwelijk moe... Gelukkig kon k mee met n vlucht van Tame naar Panana. Alleen moest ik in Panama mn bagage en mezelf in en uit checken en honderd x langs de douane etc. En dan komt t goed van pas dat je Spaans spreekt en n beetje kan rommelen met de regels. Ik hoefde maar 1x langs de migracion, gaf mn tas aan iemand die hem op de juiste band zette en mocht via 'geen toegang!!!' weer terug naar de gates. Keb de douane niet eens gezien;)
Vrijdagavond kwam ik in Nicaragua aan , terug in de tropische hitte in dit prachtige land. Gister ben ik naar Masaya geweest en vandaag heb ik als plan lekker te chillen in t zwembadje hier. Even t zweet eraf wassen. Morgen wilde ik mn fam in Catarina opzoeken en dinsdag naar Leon. Vrijdagochtend vlieg ik terug naar NL, wat wel weer even wennen zal zijn...
Mando abrazos desde Granada y nos vemos proxima semana!
Tsja, t is best lang geleden dat ik heb geschreven en in die tijd is er veel gebeurd. In Quito had ik het koud maar verder was t zeer relaxed. Mijn stage heb ik goed afgerond en t was interessant, met lieve collega's maar om eerlijk te zijn soms ook verschrikkelijk saai... Na een uitgebreid onderzoek heb ik een communicatie advies ontwikkeld voor een nieuwe afdeling binnen het reisbureau die alleen duurzame reizen gaat aanbieden. Nadat dit was goedgekeurd heb ik de reizen samengesteld, een logo ontworpen, een beleidsplan geschreven etc. De evaluaties waren goed maar ik had me in het begin wat assurtiever op kunnen stellen. En daar hebben ze n punt want vooral tijdens het gedeelte van het onderzoek vond ik de dagen zittend achter mn computer lang! Maar er zijn ook veel positieve kanten bij de stage hoor! Zo mocht ik met Isabel (een collega) voor n goede prijs 5 dagen naar de Galápagos, echt super!!! Onbeschrijfelijk eigenlijk dus laat ik t lekker hierbij:P
En ik mis de lunchpauzes met mn lieve, grappige collega's!
Verder heb ik tijdens één van de feestnachten in de Mariscal Jorge leren kennen, een jongen uit Guayaquil die voor zn werk net een maand daarvoor naar Quito was verhuisd. Ongeveer n maand nadat we elkaar hadden leren kennen werd ik gebeld dat hij n auto ongeluk had gehad (t verkeer in Quito is n tamelijke chaos) en op de emergencia lag. Gelukkig is hij er redelijk goed vanaf gekomen, alleen n gebroken schouder. (Minpunt is dat de dokter dit in eerste instantie over het hoofd zag en de botten nu scheef weer aan elkaar zijn gegroeid. Dokter nr 2 die dit constateerde beloofde dat hij in 2/3 weken geopereerd kan worden, dus nu heeft hij n wat vreemdgevormde schouder...)
De dag erna overleed zn moeder aan n derde en laatste hersenattack. Samen zijn we naar Guayaquil afgereisd waar ik zn hele familie (die samen was gekomen uit de VS, Spanje, Colombia en Ecuador) heb leren kennen. Eigenlijk was dat n heel leuk weekend maar wel n beetje n emotionele achtbaan...
De laatste week in Ecuador hebben we samen een auto gehuurd en zijn we la Ruta del Sol afgereisd, langs de kust. Echt super relaxed! Alleen ook hier, in Manta, reed n auto tegen de onze aan... En ja om eerlijk te zijn omdat Jorge even vergat naar rechts te kijken. Gelukkig racete die auto gewoon door en vonden wij, net voordat de hele voorkant eraf viel n garage. Nu zie je er niets meer van en de vriendin die eigenaar van het autoverhuurbedrijf is zal niets vermoeden...
Na alles wat we samen hebben meegemaakt was t afscheid super moeilijk in Quito. En de reis hier naar toe was verschrikkeijk. T vliegtuig bleek namelijk op t laatste moment kapot te zijn en niet te kunnen opstijgen. Niemand had enige info en voor elke passagier werd afzonderlijk n oplossing gezocht. Natuurlijk miste ik zo mn vlucht van Panana naar Managua en na n nacht zonder slaap was ik echt gruwelijk moe... Gelukkig kon k mee met n vlucht van Tame naar Panana. Alleen moest ik in Panama mn bagage en mezelf in en uit checken en honderd x langs de douane etc. En dan komt t goed van pas dat je Spaans spreekt en n beetje kan rommelen met de regels. Ik hoefde maar 1x langs de migracion, gaf mn tas aan iemand die hem op de juiste band zette en mocht via 'geen toegang!!!' weer terug naar de gates. Keb de douane niet eens gezien;)
Vrijdagavond kwam ik in Nicaragua aan , terug in de tropische hitte in dit prachtige land. Gister ben ik naar Masaya geweest en vandaag heb ik als plan lekker te chillen in t zwembadje hier. Even t zweet eraf wassen. Morgen wilde ik mn fam in Catarina opzoeken en dinsdag naar Leon. Vrijdagochtend vlieg ik terug naar NL, wat wel weer even wennen zal zijn...
Mando abrazos desde Granada y nos vemos proxima semana!
-
19 Juni 2011 - 18:06
Dagmar:
Ohhh, you lucky Bastard,
Doe Nicaragua en Dona Gloria en Don Manuel de groeten van me :).
Succes met het afscheid en ik hoop dat je je vriendje snel weer ziet!
Xx -
19 Juni 2011 - 18:37
Roos:
Heeee Mette!! Wat een verhalen man , bizar dat levensgevaarlijke verkeer!!
En al bijna weer terug in Nederland... gelukkig kan je nog even de zomer meepikken:)
Doen we even lekker bakkie leut als je terug bent??
xxxxxxx Roos
PS hier alles nog hetzelfde als voor je weg ging ;) -
19 Juni 2011 - 19:19
GT:
Hoi Mette, goed om weer en levensteken te ontvangen. Ik denk dat je hier in 't Noorden nooit meer zult kunnen aarden. We zien elkaar waarschijnlijk dus binnenkort wel een keer. Tot dan.
Groet, Gerrit. -
19 Juni 2011 - 22:34
Anna:
Wat een avontuur weer.. gelukkig kwamen ze er achter dat het vliegtuig kapot was toen ie nog op de grond stond ;) Hopelijk heb je straks hier genoeg afleiding zodat je Jorge en je leven daar niet zo moet missen... Maar heb wel weer zin hoor om gezellig bij te kletsen :)
Dikke kus en tot heel snel! -
20 Juni 2011 - 08:32
Pien:
Nog maar 5 dagen!!!
Ik zal je helpen acclimatiseren, en dan gaan we een hele fijne zomer hebben!
hele dikke kus!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
