wakesho

hola todos,

Even snel mn eerste aderhalve week Kenia. De reis ging heel smooth en de eerste dagen hebben we bij Beatrice in Nairobi geslapen. We kwamen vrijdagochtend aan, even gekletst en geslapen want moe van de reis. In eerste instantie schonken we niet zo veel aandacht aan de schoten die we hoorden maar achteraf bleek een huis in de zelfde (bewaakte) straat beroofd te zijn waarbij 2 guards zijn vermoord, n bizar idee... Verder is Nairobi gewoon n grote stad met grote verschillen tussen arm en rijk, zwart en wit. Zondag hebben we de bus naar Voi genomen waar we door Reuben werden opgepikt (een vriend van Beatrice en o.a. van Newton) die ons naar de banda in Kiteghe bracht. Daar eenmaal aangekomen was t wel even slikken. N mooi uitzicht en n knus hutje maar verder ook helemaal niets, 0 luxe, 0 priacy... Maar alles went en tis best relaxed :)

T idiote is dat ik de eerste week vooral Nicaragua heel erg miste! Afrika en Midden-Amerika zijn totaal niet met elkaar te vergelijken maar waarschijnlijk gaat t om hoe ik ben in een totaal ander land. Heel graag wil ik Spaans praten, rum drinken, salsa dansen en paardrijden maar daar is in deze dorre boel natuurlijk weinig sprake van :P Kenia is een heel andere ervaring en ook wel de moeite waard. Wat je ziet is mainly blauwe lucht, witte wolken, dorre bomen en rode aarde. Alles gaat met de voet en zelfs boodschappen doen in Rukanga (n dorp verderop waar wel enkele winkeltjes zijn en elektriciteit is) is zo n dagtaak. Afgelopen woensdag hebben Gerard, Remko en ik met een groep Amerikanen Mt Kasigau (1640m) beklommen. Echt heel tof, t letterlijke en figuurlijke hoogtepunt tot nu toe. De klim leek n beetje op La Concepcion, Ometeppe. Tussen de Amerikanen zat een jongen die anderhalf jaar in Spanje had gewoond en t voelde heel grappig om te klimmen en Spaans te praten :P

Op dit moment zit ik in n soort cyber in Voi (anerhalf uur met de mutatu vanuit Kiteghe) waar we boodschappen kunnen doen, aan ons project willen werken en n safari voor komend weekend willen booken.

Goed, ons project. Dit gaat nog heel lastig hier. De hele regio leunt op ontwikkelingshulp. Ik weet niet eens hoeveel NGO's hier actief zijn maar er wordt iig heel wat geld in gepompt. Dit is ook wat ze van ons verwachten. Newton, de project leider ter plaatse van Fleurs organisatie Kasigau, dirigeert ons rond en wil vooral dat we veel klussen en geld uitgeven. Tis lastig uit te leggen dat we eerst een strategie willen voordat we al t geld aan posters en brochures uitgeven. Bovendien is Beatrice hier ook al mee bezig. Haar concept voor n website ligt al heel lang bij de raad van de banda's maar omdat zij hopen dat vrijwilligers zoals wij t gratis doen krijgt ze geen reactie. Natuurlijk willen we niet t werk onder de neus van Beatrice vandaan halen en gelukkig wil ze ons helpen en kunnen we hopelijk met haar samenwerken. Dit weekend komt ze naar Kiteghe en volgende week ma en di kunnen we samen bezig. Verder moeten we nu bijv ook de school verven (t materiaal is er al, gekocht door vorige vrijwilligers, maar Roelinda en ik moeten t doen, innovatief zijn ze hier absoluut niet). Iig heeft Beatrice haarconcept naar ons gemaild zodat we enigszins een idee hebben voor de huisstijl.

Zo glijden de dagen hier voorbij. Gister kwamen 4 dronken bouwvakkers die Remko en Gerard helpen met hun water project n biertje bij ons drinken. Omdat ze al n hele jeerycan van de lokale drank op hadden was t n hilarische avond.

Mmmm, tis miss n wat onsamenhangend verhaal geworden pero zo hebben jullie iig een beeld.
Dan wijd ik me nu aan t project! n dikke kus en tot over 5 weken alweer!

Besos,
Mette